W granicach miasta Żywca od wielu lat funkcjonuje dzielnica Zabłocie. Przed II światową samodzielny twór. Twór cywilizowany ( mieli bary ), bogaty ( Papiernia na ten przykład ), skomunikowany ze światem ( dworzec PKP ). Okupacja doprowadziła do zagłady prawie całej żydowskiej populacji Zabłocia. Zostały puste domy, wspomnienia i rozszabrowane ( znaczy się "upaństwowione" ) zakłady.
Z roku na rok było coraz gorzej. Aż nasz forumowy Zabłoczanin sam z siebie podjął decyzję o emigracji w poszukiwaniu cywilizacji.
Zamieszkał w Siennej.
Co jest samo w sobie lekko przerażające.
Ostatnimi czasy władze miasta po raz 45 spróbowały przywrócić Zabłociu należny blask ( będzie trudno ... znam wielu zabłocanów ... ).
W dniu 31 grudnia 2023 oficjalnie otwarto kładkę na rzece Sole. Nie została ona od razu wysadzona i dzielnie służy w imię misji cywilizacyjnej. Zobaczymy co z tego będzie.
Pierwszy raz poszedłem po niej pochodzić w godzinach porannych 24 grudnia tamtego roku - w kolejną rocznicę urodzin Boga. Boga Metalu - Lemmego. Nucąc klasyczne ballady zespołu zrobiłem sobie spacer : Park - kładka na Koszarawie - kładka na Sole - most kolejowy na Sole - Park. Mandat zapłaciłem sam sobie.
Wtedy było ponuro. 20 stycznia tego roku zgoła inaczej. To dobry dzień na krzewienie cywilizacji.
Swobodnym krokiem wkroczyłem w Park. Przeszedłem obok Pałacu Habsburgów. Perła architektury z końca XIX i początku XX wieku. Jeszcze stoi ... Ci co do tego doprowadzili jeszcze nie siedzą.
Bardzo lubię to miejsce. Tutaj wody parkowe przechodzą do podziemia. A nie zawsze tak było - świadczą o tym np nazwy pobliskich ulic - Rzeczna i Młyńska.
Wspaniała technika lądowania.
On wie, że jest fachowcem.
Tego dnia przekroczę wiele mostów. Pałac ponoć ponownie jest do wzięcia. Po ponad dekadzie niszczenia i zbydlęcenia.
Obchodzę parkową wyspę. Domek Chiński ( XVIII wiek, czasy Wielopolskich ) czeka na wiosnę i lato - świetna kawiarnia.
Dom na Wodzie czai się za drzewa.
Kolory stycznia.
Czy Tobi ma właściwe warunki zamieszkania ?
Szeroki nurt.
Za drzew kuka Pałac.
Idę odwiedzić zwierzynę.
Kolejna przeprawa. Most na rzece Koszarawa.
Nie idę na Grojec. Podążam w stronę nowej ścieżki - w stronę kładki na Rzece Sole.
Ale jeszcze rzucam okiem na pagórek na horyzoncie. Podobno tego dnia męczono tam psa.
Idąc w stronę kładki ma się po lewej kończynie zbocza Małego Grojca.
Docieramy do ław i wyposażenia dla sportowców. Jestem na przyszły tydzień umówiony z kolegą spod Grojca na rozmowy przy ławie.
Piękne miejsce. Tutaj zbocza Grojca schodzą do rzek - po lewej podąża Koszarawa, po prawej płynie Soła.
Kieruję się na kładkę. Ten sportsmen za parę metrów zaliczy glebę. Szklanka przecudna.
Szanowni Państwo - nogi me zaniosły mnie na Zabłocie. To tam młodzież z rakietą w ręku ( prywatne korty tenisowe ) i artyści w bramkarskich dresach ( boisko Soły Żywiec ) trenują ku chwale Zabłocia, Żywca i Kosmosu. Doprowadzono tutaj asfalt, prąd, barierki i trasę pieszo - rowerową. Powiew Cywilizacji.
Zobaczymy co z tego wyniknie.
Na razie spójrzmy na zbocza Małego Grojca.
Krążę kilka minut po zabłoczańskim brzegu Soły. Nie jest źle.
Uznaję 45 próbę za sensowną.
Wracam na drugi brzeg.
I wtedy poczułem Zew Górski. Wył znad Mamuta ( są potwierdzone loty wprost na Most Solny ).
Ruszyłem.
Grzbiet Małego Grojca jest pięknie pofałdowany. Można tam się parę dni ładnie gonić po dziurach i krzakach.
Docieram do szlaku prowadzącego do Browaru. Przy okazji idzie on przez Koronę Trzech Grojców.
Za straszliwej plątaniny roślinnej majaczy Miejsce Męczenia Zwierzęcia.
To pod tą górą, w ostatnią niedzielę, Monika, Jarek i ja natrafiliśmy na pierwszego w tym roku krokusa. Nie zapominajcie o tym.
Komin.
Ostatnie metry przed szczytem.
Kolejne dwa z trzech szczytów Korony Grojców w oddali.
Padnijcie na kolana.
Zabłocie za rzeką. Czy tam może wrócić Cywilizacja ? Czy zjedli tam Murzyna ? Czy światłość spłynie na mieszkańców ? Czy tu się głowy ścina ? Czy PKB dorówna światu ? Czy zabił ktoś tokarza ? Czy Zdziczały wróci do rodzinnej piaskownicy ?
Amen.
Niebiosa walczą ze sobą.
Zdobyłem szczyt. Koronie wysokości się nie mierzy więc nie ważne ile On ma wysokości. Ponoć ściana od Soły ma tyle co północna Triglava.
Wzruszony rzucam oczyma na miasto me. I okolice. Z Żarem i Jaworzynką.
W te krzewy można by popędzić ułaskawionych.
Tego dnia nie zdobyłem Korony Grojców.
Tam byłem. Po lewej coś małego i mało ważnego. Podobno to Skrzypny.
Do tej pory wszystko było w porządku. Cywilizacja. Sport. Kultura. Widoki.
Ta ...
Z lasu wyszły postacie w worach pokutnych, z kosturami i pazurami. Na diabelskich kopytach.
Dialog był straszny. Moja anielska dusza ledwo przetrwała. Na szczęście poszły sobie. W stronę Średniego.
Aż Jezioro Żywieckie zafalowało.
Nie chciałem wracać na wierzchołek Małego. Tam mógł odbywać się sabat.
Na krechę rzuciłem się w prawo po zboczu.
Rzut oka na Wrota Chałubińskiego na Małym nad Sołą.
Słońce też się przestraszyło.
Najważniejsze w turystyce jest zejście. Po prawicy miejsce zbrodni. Ponoć w tym momencie piesowi prawie noga odpadła. Do tej pory pisze o tym 36 % beskidomaniaków.
Czy wiecie co Wy tu widzicie ? To tutaj hartowała się piłkarska stal. To tutaj ambitna młodzież ganiała po śniegu w górę i w dół. Czasami z kolegą na plecach. Na tym zboczu piłkarze Koszarawy Żywiec radośnie i miło wypowiadali się o swych trenerach.
Amen.
Wróciłem. Bestyje z pazurami przestały już straszyć.
Natomiast tam dalej trwał dramat. Podobno jest już skierowanie wniosku do wiadomych organów.
Wszedłem na most. Rzeka Koszarawa słynie z wysp.
Wnikam w Żywiecki Park. Cywilizowany.
To miejsce jest zawsze urocze.
Natrafiłem na sympatyczne towarzystwo.
Mam przed sobą wybór drogi.
Poszedłem na wprost.
Powalony Pomnik Przyrody. PPP.
Matka patrząca na pokoje córki.
Ściana jeszcze się trzyma ... Za oknami Sala Lustrzana.
I tak to zbliżam się do końca tej wycieczki. Wielowątkowej. Tematy cywilizacyjne. Korona. Bestyje. Niszczejące zabytki. Buszujące ptactwo.
Na koniec z lasu wyszło dwóch Towarzyszy.
Z jednym z nich ... kilka lat temu ukończyłem edukację w Liceum w Żywcu.
Dobranoc.
