Góry Bez Granic

W sumie o czym tu pisać. Nie było mnie w BM od marca, bo to i jakieś, gdzieś Beskidy mnię korciły bardziej, potem miałem wypadek w kołchozie i 5 tygodni odpoczynku od gór z czego 10 dni w "gustownym" gipsowym buciku, a potem znów... były Beskidy, i były słowa. Nie nurzały się tylko po pępki w cerkwi baniach, rozłożyście złotych...

Dłuuuugi, sierpniowy łikend, a ja mam tylko piątek wolny, no i pół niedzieli. Szlak mnie trafia. Miałem ruszać z Węgierskiej w stronę Królowej. No tragedia.

Szybka decyzja. Bus na Praciaki. Kurs łączony z Jagódkami, więc dobity jak stodoła po sianokosach, bo przecież dziś Wniebostąpienia i na Groniu msza.

W końcu na Praciakach zostaję sam!!! Kilka sprawnych kroków na śniadanie na dolnej stacji wyciągu



I znów mam okazję oglądać sobie darmowe kosiarki na stoku...



Tupu, pup, tupu, tup, leniwie, powoli, jak żółw ociężale dochodzę...



Tu ponad godzinna posiadówa z Lechem, wspominki, sentymenty... Robi się sielsko, bynajmniej nie anielsko



Czas się zbierać. Na kolejną posiadówę.



Znów mija godzina na pogaduchach, tym razem z Miłościwie Nam Panującą Królową Beskidów. A może Matką Niepogód - jak kto woli



Gadu, gadu, pierdu, pierdu. I tak mnie Miłościwa Pani dziś nie pomoczysz. Za cwany jestem na Twe sztuczki

Mijam )( Skaliste z na zawsze przepięknym widokiem na Jawornicę...



... i dobijam do Kocierz SPA. Nie lubię tego miejsca. Gdyby nie perspektywa złocistego, zimnego, to zapewne bym odpuścił.



Pozostaje godzinka na )( Targanicką i trochę darcia asfaltu butem do sklepu na pętli. Może tam coś złapię do domu.

Jeszcze po drodze widzę tę zdewastowaną nadrzewną kapliczkę jakich w BM wiele i nie wiem czemu przypomina mi się pewien tekst Stanisława Pagaczewskiego zatytułowany właśnie "Kapliczka":



Biała. Pusta. We wnęce uschnięta jedlina i bibułkowe róże.
Zatopiona w rozległych polach, pachnących łubinem.
Nie ma w niej świątka.
Ktoś ukradł.

Wierchy. Rocznik XXVI

To chyba koniec pieśni. A nie. Przecież Nasza Matka Niepogód postanowiła nadmuchać trochę chmurek nad BM i mnie pokropić

Kilka innych ujęć dla wytrzymałych po kliku w korale. Enjoy









P.S. Gdyby nie Majka i krzykata nie byłoby tego tekstu

No pięknie,aż fujarka mięknie z żalu.

No i fajnie. Potrójna piękna jak zawsze. Miałeś szczęście,że Cię tylko pokropiło , bo mi wtedy na Czantorii ostro dolało.

"Zgadnij, gdzie jestem"

Podpotrójna mimo że się sypie, wciąż wygląda kusząco


(Miałam nadzieję, że tekst powstanie w innym miejscu niż to poprzednie )

Bardzo fajnie że jednak wróciłeś tą relacją Darku , a jeśli chodzi o tą halastre na Kocierzu to jestem jednym z jej budowniczych , ma się te talenty co . Dobrze że zrobiłeś zdjęcie konserwy bo już myślałem że nie będzie .

Ale gips to Ci też i na dobre wyszedł- z większą radością wróciłeś w swoje góry

nes_ska pisze:(Miałam nadzieję, że tekst powstanie w innym miejscu niż to poprzednie )

Żona czyta zza ramienia

Tatrzański urwis pisze:a jeśli chodzi o tą halastre na Kocierzu to jestem jednym z jej budowniczych , ma się te talenty co .

Wyp... albo i nie. Wespnij się na jej szczyt. Wtedy przebaczę

Piotrek pisze:z większą radością wróciłeś w swoje góry

Będę wracał puki sił starczy

Powrót niedźwiedzia do matecznika, taki dałbym tytuł tej, jak zwykle pierwszorzędnej relacji.

Majka pisze: Potrójna piękna jak zawsze.

Tym razem się nie popisała. Tylko Babjuszka. Bez Tatr

bton1 pisze:Powrót niedźwiedzia do matecznika, taki dałbym tytuł tej, jak zwykle pierwszorzędnej relacji.

Zerknij czasami w lustro

Mistrz ciętej riposty

Jak tam byłam ostatnio pod koniec maja, pomimo wydawałoby się idealnej pogody, też widoki były jakieś słabe i też bez Tatr, ale i tak pięknie.

Jak będę w Twym wieku , Dariuszu, to zacznę poznawać Beskid Maly. Piękny jest.

Znajome miejsca

Przyjemnie widoczki w sam raz na rodzinny wypad

Pięknie, poetycko.
Ja się też taka sentymentalna robię, tylko nie mam czasu napisać relacji !

Ale przeczytać zawsze przyjemnie.