Góry Bez Granic

Ostatnio nie mam czasu na pisanie relacji, więc tylko skromny tekścik i parę zdjęć wrzucam z zaległego październikowego wyjazdu. Szarobura jesień zagościła już na całego, a jeszcze niedawno było tak ciepło i kolorowo jak na tej wycieczce na Skrzyczne.

Ruszamy z koleżanką z Otrego podziwiając delkiatne mgiełki w dolinach i prężącą się dumnie Babią.





Im wyżej, tym bardziej kolorowo.



Czas wędrówki pod górę umilamy sobie rozmową o najgłupszych zabawach weselnych. Koleżanka ostatnio na jednym właśnie była, więc ma cały repertuar opowieści o pompowaniu baloników i damsko-męskich układach z tymże przedmiotem w roli głównej.

Po dotarciu na Halę Jaskową coraz wyraźniej widzimy zębatą piłę Tatr wyłaniającą się spoza gór.



Borówczyska czerwienieją pod naszymi stopami. Zmarznięte owoce nie nadają się już jednak do jedzenia.





Podziwiając Tatry i Fatry zmierzamy wyżej.





Piękne widoki dopełnia spokój na szlaku - na całym odcinku nie spotykamy nikogo.



Wreszcie docieramy na szczyt.



Chwila odpoczynku i już ruszamy w stronę Malinowskiej Skały.



Macham też Joli, która buszuje właśnie gdzieś na Czantorii.



Jest jakoś tak połoninnie. Szkoda, że kosztem lasu.





W dolinach szał kolorów.





Widoki z Malinowskiej Skały. Gdy ostatnio robiłam sobie tu zdjęcie, skała była jeszcze w lesie.



Ruszamy w stronę żółtego szlaku.



Poniżej grzbietu - też pięknie.





Kończymy wycieczkę w dolinie Zimnika. Odwiedziny na Skrzycznem po latach jak najbardziej udane

Całość zdjęć tu: https://picasaweb.google.com/1148021165 ... Oz4xoj9NA#

I czy nie są to piękne widokowo rejony?!

Uchwyciłaś również górę Zdziczałego Dobromiła, całkiem nie dawno tam koczowaliśmy
https://lh6.googleusercontent.com/-7lFf ... /sk119.jpg

Pewnie się powtarzam ale pięknie ta jesień wygląda na Twoich zdjęciach.
Nie wiem, czy ostatnia moja tegoroczna wyprawa nie odbędzie się jednak na SKrzycznem, gdyż ze wzgledu na remont kolejki jest tam teraz wyjatkowo spokojnie

presto pisze:gdyż ze wzgledu na remont kolejki jest tam teraz wyjatkowo spokojnie

Powiedz kiedy to specjalnie wyslemy tam 15 osobową Grupę Wysokiego Dźwięku.

Wow, przyznam szczerze, że bardzo zaskoczyły mnie te widoki, rzeczywiście jakoś tak połoninnie, ale wg mnie to dobrze, przynajmniej coś widać

presto pisze:gdyż ze wzgledu na remont kolejki jest tam teraz wyjatkowo spokojnie

Tam bardzo często jest spokojnie, nawet jak jeździ kolejka. Nie raz siedzieliśmy z Dobromiłem w schronisku sami.

Malgo pisze:rzeczywiście jakoś tak połoninnie

Prawie jak w Bieszczadach, brakuje nam tylko zakapiorów choć po wsiach można by nie jednego znaleźć co by sie nadawał.

Piotrek pisze:Nie raz siedzieliśmy z Dobromiłem w schronisku sami.

Słuchając Breakout'u.

Wiolcia pisze:Jest jakoś tak połoninnie.

Gdyby nie tytuł relacji, to pewnie ulokowałbym ten szlak i okolicę za wschodnią granicę.

Lasu żal, ale on i tak urośnie, a do tego czasu góry zyskają wiele na urodzie i widokach. To zupełnie inna wędrówka, widać wszystko jak na dłoni, a kiedyś to był spacer jak aleją parkową...nic tylko świerki.

Na Malinowskiej nie ma juz lasu? No cholera, stał tam w tym roku .....

sokół pisze:No cholera, stał tam w tym roku .....

Zdziczały Piotromił potrzebował drewna na opał.

Trza jakoś pomóc przy zwózce tych suszek

O tak, ostatnim razem to był Breackout, fajny klimacik wprowadził . Przy ogniu z kominka zrobiło się wręcz poetycko.

Piotrek pisze:Przy ogniu z kominka zrobiło się wręcz poetycko.

Czas na pieśni religijne zespołu Slayer.

Masowi turyści, plecaki, walka o wrzątek, podbijanie pieczątek, etos, a tu w tle Angel of Death.

Co nie którzy mogli by to wziąć za Koniec Świata

Pomodlimy się za nich.

Wiolcia - miałaś rewelacyjną widoczność. Mi Tatr z Beskidu Śląskiego nigdy nie udało się dostrzec.

Zaś ,,kalamita" robi przerażające postępy. Szkoda tego do niedawna, pięknego lasu ale za to teraz, przynajmniej grzbiet stał się widokowy