Góry Bez Granic

Kiedyś byłem jesienią na Koprowym Szczycie.

CDN

Też byłem, 31 października.

CDN

Dobromił pisze:CDN

WON



Tak, to naprawdę na tej wycieczce poznałem smak tatrzańskiej jesieni. Co prawda, rok wcześniej były Rohacze, też w wersji jesiennej ale to jeszcze nie było to....

Koprowy - październik. Jesień ,,pełną gębą. Kolory - brązowe, pomarańczowe, rdzawe, itd. Brąz w stu jeden odcieniach. Do tego pierwsze delikatnie, tchnienie zimy.

No cóż. To właśnie tam zakochałem się w tatrzańskiej jesienii....
Gdzie w tych niebiańskich okolicznościach przyrody, wszystkie życiowe sprawy bledną. Choćby na te parę chwil...Bo wtedy nie liczy się zupełnie nic, oprócz gór.

Zamknąć oczy, posłuchać ciszy, smakować ostrego już powietrza. Bezcenne....

Ps. Znowu przepraszam użytkownika Dobromił za uduchowienie mojego posta.

Kto nie był - niech żałuje. Kto dopiero tam będzie - już zazdroszczę....























































Nie warto iść do raju, skoro raj jest na Ziemi.......

raj jest na Ziemi.......

Zgadza się, miejscami on występuje.

Moja największa miłość do tatrzańskiej jesieni powstała, kiedy wdrapywałam się na Jarząbczy, aż się dziwię, że mi wtedy oczy nie wypadły z wrażenia...

Tępy Dyszel pisze:Gdzie w tych niebiańskich okolicznościach przyrody, wszystkie życiowe sprawy bledną. Choćby na te parę chwil...Bo wtedy nie liczy się zupełnie nic, oprócz gór.

Zamknąć oczy, posłuchać ciszy, smakować ostrego już powietrza. Bezcenne....

Zrobiło się poetycko ale w takich okolicznościach przyrody to wcale nie jest dziwne

P.S. Piszesz wiersze?

Iva pisze:Zrobiło się poetycko

Nie wiem tylko, czy zacnie się uduchowiłem

Iva pisze:P.S. Piszesz wiersze?

Prędzej bajki. Choć lubię też przypowieści

Tępy Dyszel pisze:Prędzej bajki. Choć lubię też przypowieści

Bardzo lubię bajki. A szczególnie gdy kończą się ciekawym morałem