Jeszcze coś się we mnie tli..............
: 2020-01-12, 23:05
Witam, dawno nie zapodałem żadnej relacji na forum więc pora to zmienić. Zaprawdę powiadam wam że było dramatycznie a w pewnym momencie czułem już na karku powiew klęski jednak nie z takich opresji urwis wychodził cało, no może poza jednym razem 
.
Mój wybór padł na bydlaka zwanego Wołowcem ponieważ dawno nie byłem w Zachodnich i nie wiedziałem na co mnie obecnie stać kondycyjnie a i kolano się ostatnio odzywa trochę
. Dzień wcześniej byłem na Nosalu coby zrobić mały rozruch ale tutaj nie ma za bardzo o czym pisać zapodam tylko kilka fotek :
Myślałem że będzie ciężej bo kolano ostatnio pobolewa trochę a szczególnie w pracy kiedy muszę nosić żelastwo ale nie było wcale tragicznie. Obawiałem się też o swoją kondycję bo ostatnimi czasy troszkę zardzewiałem i muszę powiedzieć że porobiły mi się zakwasy
. Do samego Rakonia było w miarę przetarte w jednym tylko miejscu wpadłem po pas do śniegu ale ogólnie było przedeptane. Jazda zaczęła się już pod samym Wołkiem kiedy wiatr zaczął się wzmagać i momentami ciężko było ustać na nogach 
. To była prawdziwa walka z żywiołem z której wyszedłem zwycięsko i jeszcze długo jej pewnie nie zapomnę. Mimo wszystko coś tam się we mnie jeszcze tli i nie powiedziałem ostatniego słowa w górach. Młody jeszcze jestem chociaż zdrowie już nie te . Kilka fotek :
A tak wiało w drodze na szczyt
Dziękuję za uwagę. Wszelkie pytania mile widziane. Dobranoc.
Ps.zdjęcia robiłem telefonem bo mi aparat wysiadł więc sorki za słabe fotki.
.
Mój wybór padł na bydlaka zwanego Wołowcem ponieważ dawno nie byłem w Zachodnich i nie wiedziałem na co mnie obecnie stać kondycyjnie a i kolano się ostatnio odzywa trochę
. Dzień wcześniej byłem na Nosalu coby zrobić mały rozruch ale tutaj nie ma za bardzo o czym pisać zapodam tylko kilka fotek :
Myślałem że będzie ciężej bo kolano ostatnio pobolewa trochę a szczególnie w pracy kiedy muszę nosić żelastwo ale nie było wcale tragicznie. Obawiałem się też o swoją kondycję bo ostatnimi czasy troszkę zardzewiałem i muszę powiedzieć że porobiły mi się zakwasy
. Do samego Rakonia było w miarę przetarte w jednym tylko miejscu wpadłem po pas do śniegu ale ogólnie było przedeptane. Jazda zaczęła się już pod samym Wołkiem kiedy wiatr zaczął się wzmagać i momentami ciężko było ustać na nogach . To była prawdziwa walka z żywiołem z której wyszedłem zwycięsko i jeszcze długo jej pewnie nie zapomnę. Mimo wszystko coś tam się we mnie jeszcze tli i nie powiedziałem ostatniego słowa w górach. Młody jeszcze jestem chociaż zdrowie już nie te . Kilka fotek :
A tak wiało w drodze na szczyt
Dziękuję za uwagę. Wszelkie pytania mile widziane. Dobranoc.
Ps.zdjęcia robiłem telefonem bo mi aparat wysiadł więc sorki za słabe fotki.
ale widokowo w sam raz.