Góry Bez Granic

Jutro, w ramach odwiedzania rodzinnych grobów wybieramy się na Ostrowy Górnicze, skąd pochodzi rodzina mojego męża i gdzie są pochowani jego dziadkowie.

Tam jest bardzo ładnie, a ponieważ pogoda ma być bardzo sprzyjająca, więc zabiorę aparat, zobaczymy co z tego wyjdzie.

I to z tego wynikło:




Z "Wikipedii":

Dom Ludowy – budynek przy ul. Klubowej 2 w sosnowieckiej dzielnicy Ostrowy Górnicze, wybudowany w latach 1902-1903 według projektu warszawskich architektów: Franciszka Lilpopa i Kazimierza Jankowskiego. Budynek został wzniesiony zgodnie z propagowanym przez Stanisława Witkiewicza stylem zakopiańskim, jako właściwym narodowym stylem budownictwa drewnianego. Jeden z elementów kompleksu, w którego skład wchodziły:

Willa Dyrektora
Szpital z 1893 r.
Szkoła z 1901 r.
Ambulatorium w stylu zakopiańskim z 1904 r.
Dom Ludowy z 1903 r.
2 domy urzędnicze w stylu dworkowym z lat 20. XX wieku.

Inicjatorem i fundatorem budowy było Warszawskie Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych.

Obiekt w czasach powstania spełniał wiele funkcji: gospoda górnicza, biblioteka i czytelnia, sala balowa, sala bilardowa, restauracja oraz sala teatralna. Otoczony terenem parkowym stanowił miejsce wypoczynku i rozrywki urzędników i wybranych (wyróżnionych) pracowników Warszawskiego Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych. Z tego też powodu potocznie był nazywany Gospodą w Niemcach (osada Niemce – nazwa zastąpiona po 1945 r. nazwą Ostrowy Górnicze) lub Klubem. Do 1939 roku budynek pełnił rolę ośrodka życia społecznego i kulturalnego. Po II wojnie światowej do końca lat 70. XX wieku, znajdował się w nim Dom Kultury Kopalni Kazimierz-Juliusz.

Obecnie Dom Ludowy czyli Gospoda w Niemcach jest siedzibą Szkółki Drzew "Alicja" oraz Domu Weselnego. Można również tutaj skorzystać z miejsc noclegowych. Do dzisiejszych czasów zachowały się drewniane stropy, oryginalna stolarka okienna i drzwiowa, piece kaflowe oraz elementy wystroju wnętrz. Przez obecnych właścicieli został odrestaurowany z dużym zaangażowaniem – prace renowacyjne trwają cały czas od 1993 r.


Dziadek mojego męża, który studiował w Szwajcarii był w okresie międzywojennym głównym księgowym w kopalni Kazimierz-Juliusz, więc z całą pewnością bywał w Domu Ludowym.
Zginął w Oświęcimiu w 1941 r. ale rodzinie udało się wykupić jego ciało, został pochowany na tamtejszym cmentarzu, obok swojej żony. Jeździmy do Ostrowów Górniczych na ich grób.

Vlado pisze:Widzę, że Zielona raczej się zwija niż rozwija, szkoda...

No niestety, choć dalej jest tam urok z czasów poprzedniego ustroju.

Vlado pisze:Tuż przy granicy obecnej Dąbrowy Górniczej, w lasach pomiędzy Tucznawą a Chruszczobrodem istniało miasteczko, po którym już prawie żaden ślad nie pozostał.

No właśnie tamte rejony bardzo słabo znam, ale zrobiliście mi z bubą smaka. I pokazaliście jak dużo jeszcze nie wiem.

Ostrowy ładna dzielnica, ale Sosnowieckie miejsca pokarzę w kolejnej serii, tylko dąbrowska mi wolno idzie, więc nie wiem kiedy...

Tak sobie pomyslalam laynn ze moze ten temat cie zainteresuje
http://www.straznicyczasu.pl/viewtopic.php?f=148&t=2803

Fajny. Super niektóre zdjęcia. Ale nie mam dziś czasu na dokładne poczytanie... Więc znów odkładam na inny dzień...

Miałem wrzucić stare zdjęcie. Ok tak trochę oderwane z tematu:
Okradzionów rok 1949r.Wkradł mi się błąd co do roku zrobienia zdj.


tu zdjęcie z roku 2010 robione w drugą stronę:

i widoczny młyn na starym zdjęciu:

Od początku tygodnia żartowałem, że w piątek mając wolne pojadę sam z córą na spacer. Niby nic wielkiego, ale raz, pogoda była do d..y, dwa jeszcze z nią sam nie jechałem autem.
Wstaje rano a tu bezchmurne niebo! Jest szansa na spacer, byleby tylko jeszcze spanie z jedzeniem się dogodnie ułożyło.
Ułożyło się, tzn córa chwile po wyjechaniu spod bloku usypia, cały spacer przesypia, wdychając zapach lasu na Podlesiu, czyli dziś dokańczam Gołonóg .
Parkuję obok nieczynnej już strzelnicy:

Za małego na zboczu hałdy zbierało się naboje, w średniej szkole na PO dostałem tu 6tkę za strzelanie:

Mijamy zejście z hałdy w las:

i idziemy dalej, naszym celem jest staw, nad którym byłem chyba z trzydzieści lat temu. Idziemy po miękkim dywanie:

Mijamy dwa kochbunkry:

Zawsze mnie zastanawiały, skąd się one tu wzięły, dopiero cały ten cykl spowodował pogrzebanie w necie. Teraz wiem, że to pozostałość lini b-2.
W końcu docieramy nad gliniankę:

zwaną stawem Rynasem.
Jako, że mija już ok godziny i mój towrzysz może niedługo się budzić zawracam do auta.
Ale po drodze mijamy jeszcze kapliczkę:

oraz park, który jednak ciekawszy był za mojej młodości i w dochodzimy pod Państwową Straż Pożarną, choć wcześniej mijamy kilka drewnianych chat:



Stare i nowe:


Na koniec widzę takiego paszkwila


całość męczących zdjęć tu:
https://picasaweb.google.com/1006097890 ... CzGoOnoga#

Do "kolekcji" widać chłodnie byłej Huty Katowice:

i na koniec coś dla miłośników przeszłości:


Dziś dosłownie kawałek przeszedłem obok głównej arteri Dąbrowy:

do centrum, mijając Bazylikę ( pierwsza w Polsce )

a że pada, to ma być widać, no i dochodzę do największego kiczu

na przeciw Pałacu Kultury


Szkoda tylko, że nie mam zdjęcia Hendrixa, z jego najkolorwszego okresu:

wygooglowane

No i to koniec krótkiego bo ok półgodzinnego spaceru po centrum DG.

Szkoda ze tego pomnika nie zostawili w tej kolorowej wersji- bylby taki jeden niepowtarzalny!

A w tym okresie postacie tez byly pomalowane? w jakich latach to dokladnie bylo?

Kurcze wydaje mi się, że były kolorowe. Ale to było w czasach mojego liceum, czyli koniec 90tych.
Też osobiście uważam, że był wtedy ekstra. Teraz taki mdły jest...

Po majówce okazało się, że pada mi alternator w aucie. Zawożąc auto do mechanika stwierdzam, patrząc na niebo, że nie wracam do domu od razu, tylko się przejdę. Tylko gdzie?
Praktycznie dojeżdżając na miejsce postanawiam poszukać kochbunkrów z lini B2 na Górce Gołonowskiej.
Idę kawałek koło ekspresówki, wspinam się na wiadukt i wchodzę między domostwa

by odbić na ścieżkę mającą mnie zaprowadzić na szczyt. Całe 334 m npm. Okazuję się, że idę czarnym szlakiem.
Wychodzę na polanę i po chwili widzę pierwszego:

Potem kolejne spotykam w okolicy szczytu:

Fajna miejscówa na ognisko, z jednej strony widok industrialowy:

w inną stronę zielone tereny Dąbrowy:

Schodząc mijam jeszcze pięć kochbunkrów, po czym wracam do domu...

ostatnio czasami jeżdżę w te rejony do znajomych. Odgapię traskę w ramach chwilki wolnego czasu

Proszę bardzo

laynn pisze:Proszę bardzo

czyli mam rozumieć, że o prawa autorskie nie mam się co martwić

No ba