Góry Bez Granic

Witam , po prawie roku powróciłem pod ścianę która mnie pokonała i sprawiła takie cierpienie , chociaż nie mam jej tego za złe . Trzeba się było wykulać dosyć stromym zboczem żeby znaleźć się pod Sokolicą co nie było wcale takie łatwe bo kolano jeszcze nie jest w 100% sprawne . Myślałem że będę miał jakąś blokadę i lekkiego stracha kiedy stanę już pod ścianą na tym urwis(ku) ale nic takiego się nie stało , nie mam żadnych śladów w psychice po tym wypadku i dalej jestem takim samym wariatem jakim byłem . Przejechałem też tego dnia 105 kilosów robiąc pierwszy raz setkę od momentu wypadku , mięśnie wytrzymały i nawet nie miałem skurczów co mnie trochę zdziwiło , po takim długim przestoju. Załączam kilka fotek :




















Dziękuję za uwagę.

Jak będą montować tablicę ku Twej chwale to daj znak. Przyjadę z flaszką węgielną.

Tatrzański urwis pisze:nie mam żadnych śladów w psychice po tym wypadku i dalej jestem takim samym wariatem jakim byłem

czyli będziesz walczył głową rozbijając ścianę czy powrót do nauki latania
A może by ją tak walcem potraktować/pokonać?

Zwyciężyłeś lęk ? Tylko pogratulować i podziwiać takich jak Ty.

Dobromił pisze:Jak będą montować tablicę ku Twej chwale to daj znak.

Mam nadzieję że jako Święty Łukasz pobłogosławisz ją i pokropisz wodą nie koniecznie święconą .

Dobromił pisze: Przyjadę z flaszką węgielną.

Chyba nie z jedną? .

ceper pisze:czyli będziesz walczył głową rozbijając ścianę czy powrót do nauki latania

ceper pisze:A może by ją tak walcem potraktować/pokonać?

Ciebie bym potraktował tylko bębnów by mi szkoda było na twój łeb .

mirek pisze:Zwyciężyłeś lęk ?

Nie było żadnego lęku , więc nie było czego zwyciężać.

mirek pisze: Tylko pogratulować

E tam nie ma czego.

mirek pisze: podziwiać takich jak Ty.

Ale nie naśladować .

Mimo to podziwiam takich ludzi.