a końcówka trasy czyli Znojmo i Retz, to prawie po moich śladach z czerwca
Musiałeś też jechać przez Havraniky, gdzie nocowałem 13-20.08.2014 - Rowerowy Eurotrip 2014
ceper pisze:jak z wjazdami na BK w 8h
W tym roku tylko 10 razy.
ceper pisze:Dlaczego nie założyłeś błotników?
Z tyłu nie da rady, a przedniego nie mam.
ceper pisze:Widzę poprawę (mleko, dłuższy dystans i piękne zdjęcia nocne) w porównaniu do pierwszego dnia.
Drugiego dnia było znacznie lepiej to fakt. Mleka piłem przynajmniej litr dziennie.
Pudelek pisze:w sumie szkoda, że odpuściłeś Punkevni - naprawdę warto
Wiem, że warto. Pisałem, że jeszcze tam wrócę. Tym razem nie miałem nawet tyle pieniędzy by zapłacić za zwiedzanie. Poza tym gdzie bym zostawił wszystkie toboły? No i wyglądałbym jak debil w stroju kolarskim pod ziemią
Pudelek pisze:a końcówka trasy czyli Znojmo i Retz, to prawie po moich śladach z czerwca
Nom, przejeżdżałem. Zrobiłem tam nawet przerwę na browara
Day 3/8 - Wzdłuż Dunaju 15.08.2014
I nastał dzień trzeci wyprawy, dzień bardzo ładny pod względem pogody. Poprzedzająca noc była bardzo ciepła, a niebo rozgwieżdżone i księżyc w okolicy pełni.
O poranku wypijam świetnego Hostana nie wychodząc nawet ze śpiwora
Ruszam w trasę. Na drodze znikomy ruch. Pierwszą miejscowością, w której się zatrzymuję jest Breiteneich z tamtejszym pałacem. Niestety obiekt jest słabo wyeksponowany aby można było zrobić dobre zdjęcie.
Breiteneich - kaplica Matki Bożej
Następnie przejazd do niewielkiego miasta Horn, na temat którego pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z połowy jedenastego wieku. W 1282 roku osada otrzymuje prawa miejskie. Natomiast pierwsze ślady osadnictwa pochodzą sprzed niemal 30 tyś. lat. Miasto jest z tych, które lubię. Niewielkie z wieloma zabytkami.
W rynku stoi kościół św. Jerzego z lat 1593-1598. W głębi widoczna najstarsza świątynia w mieście - Kościół Św. Stefana.
W mieście znajduje się również pałac. W przeszłości był centrum protestanckiej arystokracji w Dolnej Austrii.
Jadę do miejscowości Rosenburg. Na wzniesieniu jest widoczny jeden z bardziej znanych zamków w Austrii. Zamek Rosenburg wybudowano w wieku XII w stylu romańskim. W XVI wieku zamek przebudowano i nadano mu renesansowy wygląd. Jego głównym zadaniem miała być ochrona okolicznych terenów przed częstymi najazdami wojsk węgierskich.
Z Rosenburga jadę już wzdłuż rzeki Kamp. Przemierzam w ten sposób dość szybko około 25 kilometrów do Langenlois. Po drodze odbijam na chwilę do Thunau, gdzie na wzniesieniu znajdują się ruiny zamku Schimmelsprung.
Po niespełna godzinie docieram do Langenlois.
Kolumna Świętej Trójcy z 1713 r.
Teraz przyszła pora odwiedzić Krems nad Dunajem. Langenlois i Krems dzieli odległość zaledwie 10 km, a ja na tym odcinku zrobiłem sobie aż dwie przerwy na piwo
Krems nad Dunajem to zabytkowe miasto w Dolnej Austrii, położone na wschodnim krańcu malowniczej Doliny Wachau przy ujściu rzeki Grosse Krems do Dunaju. Obecnie stanowi ono połączenie dwóch miast Krems oraz Stein. Oba miasta wzbogaciły się głownie na podatkach z transportu rzecznego po Dunaju.
Krems jest miastem przebogatym w zabytki. Jednym z najważniejszych zabytków Starego Miasta Krems jest wzniesiona pod koniec XV wieku jako część fortyfikacji miejskich brama Steiner Tor. Przebudowana kilka wieków później w stylu barokowym stanowi obecnie jeden z najważniejszych symboli miasta.
Pozostałe zabytkowe budowle to m in. gotycki Kościół św. Wita (St. Veit), XIII wieczny Klasztor Dominikanów (obecnie Muzeum Wina), renesansowy pałac Gozzo, XV wieczny kościół Pijarów oraz barokowy budynek ratusza.
Gotycki kościół Pijarów (Piaristenkirche)
Klasztor dominikanów wraz z kościołem klasztornym. Obecnie znajduje się tam muzeum.
W mieście jakoś mało turystów. Przejeżdżam przez park miejski i jadę do dzielnicy Stein.
Po drugiej stronie Dunaju na wzniesieniu widoczne Opactwo Benedyktynów Göttweig założone w 1083 roku.
Przez Stein tylko przejeżdżam. Z kratownicowego mostu na Dunaju pochodzącego z roku 1895, jest ładna panorama na Stein. Na zdjęciu poniżej widoczne kościoły (po lewej)NMP (Frauenbergkirche) i (po prawej) św. Mikołaja.
Będąc już po drugiej stronie Dunaju jadę po naddunajskiej trasie rowerowej. Początek wyznaczenia tej trasy przypada na rok 1982 kiedy to zapalony kolarz z austriackiego Linzu rozwiesił tabliczki z napisem „Donauradweg” nad Dunajem w okolicy Aschach. Podróżowanie wzdłuż rzek to sama przyjemność. Wyznaczanie takich tras rowerowych eliminuje strome podjazdy dzięki czemu nawet mniej doświadczony rowerzysta nie będzie miał problemu z pokonaniem sporych odległości
Trasa rowerowa na tym odcinku biegnie po obu strnach Dunaju ja wybrałem tą po południowej stronie. Jadąc wzdłuż Dunaju pokonuję dystans przeszło pięćdziesięciu kilometrów. Niebo się już odrobinę zachmurzyło, ale w niczym mi to nie przeszkadzało. Co pewien czas robię sobie przerwy na sesję foto.
Ciekawe jest zabytkowe miasto Dürnstein. Jego historia sięga czasów średniowiecza, kiedy to wzniesiono tu pierwszy warowny gród, który pozwalał kontrolować miejscowy przełom Dunaju. Na Starym Mieście znajduje się szereg pięknych i kolorowych XV wiecznych kamienic. Otaczają one górującą nad nimi monumentalną pastelowo-niebieską wieżę barokowej kolegiaty Wniebowzięcia Matki Bożej.
Miasto swoją nazwę zawdzięcza średniowiecznemu zamkowi usytuowanemu na wysokim skalistym wzgórzu. Zamek wybudowany został w połowie XII w. W XII wieku w murach twierdzy austriacki cesarz Leopold V więził pojmanego podczas powrotu z III Wyprawy Krzyżowej króla Anglii - Ryszarda Lwie Serce.
Jak widać dość sporo turystów kręci się wśród ruin. Rocznie samo miasto oraz ruiny odwiedza blisko 2 miliony turystów.
Na dalszej trasie mijam kolejne ruiny zamków oraz pałace.
Ruiny zamku Hinterhaus
Schönbühel to małe miasteczko, którego największą atrakcją turystyczną jest usytuowany na otoczonym wodami skalnym cyplu średniowieczny Zamek Schönbühel. Pierwotna warownia wzniesiona została tu już prawdopodobnie w XI wieku. Powstała ona w miejscu starożytnych rzymskich umocnień.
Kolejny cel to Melk, którego najcenniejszym zabytkiem jest usytuowane na malowniczym wzgórzu jedno z największych i najwspanialszych austriackich opactw. Klasztor ten założony został w XI wieku przez margrabiego Marchii Austriackiej - Leopolda II , dla sprowadzonych do Melk ojców Benedyktynów. Świątynia ta wybudowana została w miejscu dawnej twierdzy obronnej.
W pierwszej połowie XVIII w. klasztor wraz z kościołem zostały przebudowane w stylu barokowym. Powstał wtedy jeden z największych i najpiękniejszych barokowych zespołów sakralnych w całej Europie.
Jadąc dalej wzdłuż Dunaju docieram pod wieczór do Ybbs nad Dunajem.
Ratusz w Ybbs an der Donau
XVI wieczny kościół św. Wawrzyńca
Od teraz trasa wiedzie już wzdłuż rzeki Ybbs. Jadę przez mniejsze miejscowości. Tuż przed zachodem pokazuje się słońce.
Neumarkt an der Ybbs - kościół św. Mikołaja
Docieram do krajowej "jedynki", którą już bez postoju jadę do Amstetten. Miasto omijam obwodnicą i kieruję się do Waidhofen an der Ybbs. Tam właśnie chciałem dotrzeć tego dnia, niestety gdzieś w dali słychać było odgłosy zbliżającej się burzy. Postanowiłem poszukać zawczasu odpowiedniego miejsca na nocleg. Wybór padł na pewien lasek w okolicy Hausmening. Gdy tylko rozłożyłem płachtę brezentową dla ochrony przed deszczem zaczyna padać.
Dnia trzeciego udało się pokonać dystans 180 km. To był całkiem udany dzień
Dla mających więcej czasu galeria z dnia trzeciego
http://plus.google.com/photos/117901767401578298989/albums/6053108893445910849
CDN...
I nastał dzień trzeci wyprawy, dzień bardzo ładny pod względem pogody. Poprzedzająca noc była bardzo ciepła, a niebo rozgwieżdżone i księżyc w okolicy pełni.
O poranku wypijam świetnego Hostana nie wychodząc nawet ze śpiwora
Ruszam w trasę. Na drodze znikomy ruch. Pierwszą miejscowością, w której się zatrzymuję jest Breiteneich z tamtejszym pałacem. Niestety obiekt jest słabo wyeksponowany aby można było zrobić dobre zdjęcie.
Breiteneich - kaplica Matki Bożej
Następnie przejazd do niewielkiego miasta Horn, na temat którego pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z połowy jedenastego wieku. W 1282 roku osada otrzymuje prawa miejskie. Natomiast pierwsze ślady osadnictwa pochodzą sprzed niemal 30 tyś. lat. Miasto jest z tych, które lubię. Niewielkie z wieloma zabytkami.
W rynku stoi kościół św. Jerzego z lat 1593-1598. W głębi widoczna najstarsza świątynia w mieście - Kościół Św. Stefana.
W mieście znajduje się również pałac. W przeszłości był centrum protestanckiej arystokracji w Dolnej Austrii.
Jadę do miejscowości Rosenburg. Na wzniesieniu jest widoczny jeden z bardziej znanych zamków w Austrii. Zamek Rosenburg wybudowano w wieku XII w stylu romańskim. W XVI wieku zamek przebudowano i nadano mu renesansowy wygląd. Jego głównym zadaniem miała być ochrona okolicznych terenów przed częstymi najazdami wojsk węgierskich.
Z Rosenburga jadę już wzdłuż rzeki Kamp. Przemierzam w ten sposób dość szybko około 25 kilometrów do Langenlois. Po drodze odbijam na chwilę do Thunau, gdzie na wzniesieniu znajdują się ruiny zamku Schimmelsprung.
Po niespełna godzinie docieram do Langenlois.
Kolumna Świętej Trójcy z 1713 r.
Teraz przyszła pora odwiedzić Krems nad Dunajem. Langenlois i Krems dzieli odległość zaledwie 10 km, a ja na tym odcinku zrobiłem sobie aż dwie przerwy na piwo
Krems nad Dunajem to zabytkowe miasto w Dolnej Austrii, położone na wschodnim krańcu malowniczej Doliny Wachau przy ujściu rzeki Grosse Krems do Dunaju. Obecnie stanowi ono połączenie dwóch miast Krems oraz Stein. Oba miasta wzbogaciły się głownie na podatkach z transportu rzecznego po Dunaju.
Krems jest miastem przebogatym w zabytki. Jednym z najważniejszych zabytków Starego Miasta Krems jest wzniesiona pod koniec XV wieku jako część fortyfikacji miejskich brama Steiner Tor. Przebudowana kilka wieków później w stylu barokowym stanowi obecnie jeden z najważniejszych symboli miasta.
Pozostałe zabytkowe budowle to m in. gotycki Kościół św. Wita (St. Veit), XIII wieczny Klasztor Dominikanów (obecnie Muzeum Wina), renesansowy pałac Gozzo, XV wieczny kościół Pijarów oraz barokowy budynek ratusza.
Gotycki kościół Pijarów (Piaristenkirche)
Klasztor dominikanów wraz z kościołem klasztornym. Obecnie znajduje się tam muzeum.
W mieście jakoś mało turystów. Przejeżdżam przez park miejski i jadę do dzielnicy Stein.
Po drugiej stronie Dunaju na wzniesieniu widoczne Opactwo Benedyktynów Göttweig założone w 1083 roku.
Przez Stein tylko przejeżdżam. Z kratownicowego mostu na Dunaju pochodzącego z roku 1895, jest ładna panorama na Stein. Na zdjęciu poniżej widoczne kościoły (po lewej)NMP (Frauenbergkirche) i (po prawej) św. Mikołaja.
Będąc już po drugiej stronie Dunaju jadę po naddunajskiej trasie rowerowej. Początek wyznaczenia tej trasy przypada na rok 1982 kiedy to zapalony kolarz z austriackiego Linzu rozwiesił tabliczki z napisem „Donauradweg” nad Dunajem w okolicy Aschach. Podróżowanie wzdłuż rzek to sama przyjemność. Wyznaczanie takich tras rowerowych eliminuje strome podjazdy dzięki czemu nawet mniej doświadczony rowerzysta nie będzie miał problemu z pokonaniem sporych odległości
Trasa rowerowa na tym odcinku biegnie po obu strnach Dunaju ja wybrałem tą po południowej stronie. Jadąc wzdłuż Dunaju pokonuję dystans przeszło pięćdziesięciu kilometrów. Niebo się już odrobinę zachmurzyło, ale w niczym mi to nie przeszkadzało. Co pewien czas robię sobie przerwy na sesję foto.
Ciekawe jest zabytkowe miasto Dürnstein. Jego historia sięga czasów średniowiecza, kiedy to wzniesiono tu pierwszy warowny gród, który pozwalał kontrolować miejscowy przełom Dunaju. Na Starym Mieście znajduje się szereg pięknych i kolorowych XV wiecznych kamienic. Otaczają one górującą nad nimi monumentalną pastelowo-niebieską wieżę barokowej kolegiaty Wniebowzięcia Matki Bożej.
Miasto swoją nazwę zawdzięcza średniowiecznemu zamkowi usytuowanemu na wysokim skalistym wzgórzu. Zamek wybudowany został w połowie XII w. W XII wieku w murach twierdzy austriacki cesarz Leopold V więził pojmanego podczas powrotu z III Wyprawy Krzyżowej króla Anglii - Ryszarda Lwie Serce.
Jak widać dość sporo turystów kręci się wśród ruin. Rocznie samo miasto oraz ruiny odwiedza blisko 2 miliony turystów.
Na dalszej trasie mijam kolejne ruiny zamków oraz pałace.
Ruiny zamku Hinterhaus
Schönbühel to małe miasteczko, którego największą atrakcją turystyczną jest usytuowany na otoczonym wodami skalnym cyplu średniowieczny Zamek Schönbühel. Pierwotna warownia wzniesiona została tu już prawdopodobnie w XI wieku. Powstała ona w miejscu starożytnych rzymskich umocnień.
Kolejny cel to Melk, którego najcenniejszym zabytkiem jest usytuowane na malowniczym wzgórzu jedno z największych i najwspanialszych austriackich opactw. Klasztor ten założony został w XI wieku przez margrabiego Marchii Austriackiej - Leopolda II , dla sprowadzonych do Melk ojców Benedyktynów. Świątynia ta wybudowana została w miejscu dawnej twierdzy obronnej.
W pierwszej połowie XVIII w. klasztor wraz z kościołem zostały przebudowane w stylu barokowym. Powstał wtedy jeden z największych i najpiękniejszych barokowych zespołów sakralnych w całej Europie.
Jadąc dalej wzdłuż Dunaju docieram pod wieczór do Ybbs nad Dunajem.
Ratusz w Ybbs an der Donau
XVI wieczny kościół św. Wawrzyńca
Od teraz trasa wiedzie już wzdłuż rzeki Ybbs. Jadę przez mniejsze miejscowości. Tuż przed zachodem pokazuje się słońce.
Neumarkt an der Ybbs - kościół św. Mikołaja
Docieram do krajowej "jedynki", którą już bez postoju jadę do Amstetten. Miasto omijam obwodnicą i kieruję się do Waidhofen an der Ybbs. Tam właśnie chciałem dotrzeć tego dnia, niestety gdzieś w dali słychać było odgłosy zbliżającej się burzy. Postanowiłem poszukać zawczasu odpowiedniego miejsca na nocleg. Wybór padł na pewien lasek w okolicy Hausmening. Gdy tylko rozłożyłem płachtę brezentową dla ochrony przed deszczem zaczyna padać.
Dnia trzeciego udało się pokonać dystans 180 km. To był całkiem udany dzień
Dla mających więcej czasu galeria z dnia trzeciego
http://plus.google.com/photos/117901767401578298989/albums/6053108893445910849
CDN...
Day 4/8 - Alpy 16.08.2014
Dnia czwartego była taka „mieszanka” pogodowa. W ciągu dnia spadło sporo deszczu, ale i słońca odrobinę było, ale po kolei…
Po wieczornej burzy niebo się wyczyściło i spoglądałem z nadzieją na rozgwieżdżone niebo. Gdy się przebudziłem z rana całe niebo, aż po horyzont zaciągnięte było już ciężkimi deszczowymi chmurami. Postanawiam bardzo szybko się zebrać do dalszej drogi. Znając siebie gdybym za bardzo zwlekał z ruszeniem w dalszą drogę i w między czasie zacząłby padać deszcz, to zapewne straciłbym ochotę na dalszą jazdę.
Ruszam więc i niemal od razu zaczyna padać deszcz. Kieruję się oczywiście do Waidhofen an der Ybbs. To właśnie tam chciałem dotrzeć dzień wcześniej. Już na samym początku trasy są utrudnienia na drodze. Główna droga wyłączona z ruchu całkowicie. Muszę szukać objazdu bo oznakowanie beznadziejne, a w zasadzie niema go w ogóle. Przejeżdżam przez rzekę Ybbs i przez mniejsze miejscowości pokonuję kolejne kilometry trasy. Trasa jest znacznie trudniejsza od tej biegnącej wzdłuż rzeki. Tutaj co chwilę trzeba było pokonywać krótkie, ale dość strome podjazdy. Na szczęście objazd miał kilka kilometrów i później już kontynuowałem jazdę główną drogą. Jednak deszcz się znacznie nasilił. Zanim dotarłem do Waidhofen byłem już kompletnie przemoczony
Kościół oraz zamek w Waidhofen an der Ybbs.
W Waidhofen an der Ybbs byłem już przed dwoma laty dlatego tym razem darowałem sobie zwiedzanie. Na wyjeździe z miasta łapie mnie duża ulewa, którą przeczekuję na przystanku autobusowym. Gdy deszcz odrobinę zelżał jadę dalej. Potem ponownie przerwa pod jakimś zadaszeniem i tak kilka razy. Już nawet powoli odchodziła mi chęć do dalszej jazdy. Jednak powiedziałem sobie, że jak nie zrezygnuję po pierwszym dniu wyprawy to dojadę do wyznaczonego celu
Później nastał okres z bardzo ładną pogodą. Przestał padać deszcz, ciuchy zaczęły schnąć. Sceneria zrobiła się bardzo fotogeniczna.
Docieram do Weyer Markt. To niewielkie miasteczko z rynkiem ulicowym, przez które przebiega główna droga.
W mieście niezły korek. Szybciej przemierzyłem rynek pieszo robiąc przy tym zdjęcia
Opuszczając miasto ponownie zaczyna padać. Tym razem jednak opady trwają kilka minut.
W południe docieram do Altenmarkt bei Sankt Gallen. W miasteczku wyprzedza mnie sporo oldtimerów. Sadzę, że w pobliżu był jakiś zlot zabytkowych pojazdów.
Kościół św. Mikołaja
Odbijam na drogę nr. 117. Prowadzącą w kierunku Sankt Gallen. Zwiedzanie mijanych miejscowości ograniczam do minimum. Mam bardzo mało pokonanych kilometrów jak na tą porę dnia.
Na wzniesieniu po wschodniej stronie Sankt Gallen góruje zamek Gallenstein, na temat którego pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1278 roku. Na obrzeżach stoi kaplica flisaków (Flößerkapelle).
Zamek Gallenstein.
Kaplica poświęcona Matce Boskiej Bolesnej
Teraz przyszła pora na zdobycie przełęczy Buchauer Sattel 861 m. Gdzieś w połowie podjazdu robię sobie przerwę na kąpiel w górskim potoku Końcówka podjazdu i sam zjazd w padającym deszczu.
Pasmo Haller Mauern
Gdy zjechałem ponownie do doliny Anizy(Enns) wychodzi słońce, które towarzyszy mi do Admont. Szybki przejazd pod Opactwo Benedyktynów i lecę dalej.
Z Admont poruszam się już po trasie rowerowej nr.7 biegnącej wzdłuż Anizy. Dobrze, że jechałem rowerem górskim bo ścieżka rowerowa wiedzie na dość długim odcinku polnymi drogami oraz szutrówką nad samym brzegiem rzeki. Kilkukrotnie przekraczam rzekę. Najwyższe szczyty wkoło są skryte w chmurach.
Oczywiście ciągle z przerwami pada deszcz. Słońce już nisko i pokazuje się tęcza za tęczą.
Powoli, z krótkimi przerwami jadę w kierunku Schladming.
Pod wieczór docieram do Schladming. To niewielkie miasto usytuowane nad Anizą u podnóża Masywu Dachstein. Dawniej było miastem górniczym. Dziś głównym źródłem dochodów jest turystyka górska. Miasto jest też ważnym ośrodkiem narciarskim.
W mieście są dwa kościoły. Pierwszy z nich to usytuowany w centrum Kościół św. Achacego z Kapadocji. Pierwsza konsekracja kościoła nastąpiła w 1299 r. Obecny wygląd nadano mu po gruntownej przebudowie w latach 1522-1532. Kopuła wieży pochodzi z 1832 r. Po pożarze w 1937 roku została wiernie odtworzona.
Drugą świątynią w Schladming jest kościół ewangelicko-protestancki Piotra i Pawła. Według tablicy informacyjnej umieszczonej przy wejściu jest to największy kościół protestancki w Styrii.
Dziś nie mam zamiaru jechać zbyt długo po zapadnięciu zmroku. Dystans już przyzwoity, dlatego postanawiam, że w okolicy Radstadt kończę ten dzień.
Kościół w Radstadt
Nocny widok na Radstadt.
Dobrze zrobiłem zatrzymując się na noc wcześniej. Spokojnie rozbiłem biwak i przygotowałem kolację. Jednak tej nocy nie za bardzo się wyspałem. Co pewien czas budził mnie przelotnie padający deszcz… A może to świadomość, że już jutro dotrę do celu wyprawy?
Tyle udało się przejechać dnia czwartego…
Więcej zdjęć pod adresem:
https://plus.google.com/photos/117901767401578298989/albums/6053473535804758001
CDN…
Dnia czwartego była taka „mieszanka” pogodowa. W ciągu dnia spadło sporo deszczu, ale i słońca odrobinę było, ale po kolei…
Po wieczornej burzy niebo się wyczyściło i spoglądałem z nadzieją na rozgwieżdżone niebo. Gdy się przebudziłem z rana całe niebo, aż po horyzont zaciągnięte było już ciężkimi deszczowymi chmurami. Postanawiam bardzo szybko się zebrać do dalszej drogi. Znając siebie gdybym za bardzo zwlekał z ruszeniem w dalszą drogę i w między czasie zacząłby padać deszcz, to zapewne straciłbym ochotę na dalszą jazdę.
Ruszam więc i niemal od razu zaczyna padać deszcz. Kieruję się oczywiście do Waidhofen an der Ybbs. To właśnie tam chciałem dotrzeć dzień wcześniej. Już na samym początku trasy są utrudnienia na drodze. Główna droga wyłączona z ruchu całkowicie. Muszę szukać objazdu bo oznakowanie beznadziejne, a w zasadzie niema go w ogóle. Przejeżdżam przez rzekę Ybbs i przez mniejsze miejscowości pokonuję kolejne kilometry trasy. Trasa jest znacznie trudniejsza od tej biegnącej wzdłuż rzeki. Tutaj co chwilę trzeba było pokonywać krótkie, ale dość strome podjazdy. Na szczęście objazd miał kilka kilometrów i później już kontynuowałem jazdę główną drogą. Jednak deszcz się znacznie nasilił. Zanim dotarłem do Waidhofen byłem już kompletnie przemoczony
Kościół oraz zamek w Waidhofen an der Ybbs.
W Waidhofen an der Ybbs byłem już przed dwoma laty dlatego tym razem darowałem sobie zwiedzanie. Na wyjeździe z miasta łapie mnie duża ulewa, którą przeczekuję na przystanku autobusowym. Gdy deszcz odrobinę zelżał jadę dalej. Potem ponownie przerwa pod jakimś zadaszeniem i tak kilka razy. Już nawet powoli odchodziła mi chęć do dalszej jazdy. Jednak powiedziałem sobie, że jak nie zrezygnuję po pierwszym dniu wyprawy to dojadę do wyznaczonego celu
Później nastał okres z bardzo ładną pogodą. Przestał padać deszcz, ciuchy zaczęły schnąć. Sceneria zrobiła się bardzo fotogeniczna.
Docieram do Weyer Markt. To niewielkie miasteczko z rynkiem ulicowym, przez które przebiega główna droga.
W mieście niezły korek. Szybciej przemierzyłem rynek pieszo robiąc przy tym zdjęcia
Opuszczając miasto ponownie zaczyna padać. Tym razem jednak opady trwają kilka minut.
W południe docieram do Altenmarkt bei Sankt Gallen. W miasteczku wyprzedza mnie sporo oldtimerów. Sadzę, że w pobliżu był jakiś zlot zabytkowych pojazdów.
Kościół św. Mikołaja
Odbijam na drogę nr. 117. Prowadzącą w kierunku Sankt Gallen. Zwiedzanie mijanych miejscowości ograniczam do minimum. Mam bardzo mało pokonanych kilometrów jak na tą porę dnia.
Na wzniesieniu po wschodniej stronie Sankt Gallen góruje zamek Gallenstein, na temat którego pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1278 roku. Na obrzeżach stoi kaplica flisaków (Flößerkapelle).
Zamek Gallenstein.
Kaplica poświęcona Matce Boskiej Bolesnej
Teraz przyszła pora na zdobycie przełęczy Buchauer Sattel 861 m. Gdzieś w połowie podjazdu robię sobie przerwę na kąpiel w górskim potoku
Końcówka podjazdu i sam zjazd w padającym deszczu.
Pasmo Haller Mauern
Gdy zjechałem ponownie do doliny Anizy(Enns) wychodzi słońce, które towarzyszy mi do Admont. Szybki przejazd pod Opactwo Benedyktynów i lecę dalej.
Z Admont poruszam się już po trasie rowerowej nr.7 biegnącej wzdłuż Anizy. Dobrze, że jechałem rowerem górskim bo ścieżka rowerowa wiedzie na dość długim odcinku polnymi drogami oraz szutrówką nad samym brzegiem rzeki. Kilkukrotnie przekraczam rzekę. Najwyższe szczyty wkoło są skryte w chmurach.
Oczywiście ciągle z przerwami pada deszcz. Słońce już nisko i pokazuje się tęcza za tęczą.
Powoli, z krótkimi przerwami jadę w kierunku Schladming.
Pod wieczór docieram do Schladming. To niewielkie miasto usytuowane nad Anizą u podnóża Masywu Dachstein. Dawniej było miastem górniczym. Dziś głównym źródłem dochodów jest turystyka górska. Miasto jest też ważnym ośrodkiem narciarskim.
W mieście są dwa kościoły. Pierwszy z nich to usytuowany w centrum Kościół św. Achacego z Kapadocji. Pierwsza konsekracja kościoła nastąpiła w 1299 r. Obecny wygląd nadano mu po gruntownej przebudowie w latach 1522-1532. Kopuła wieży pochodzi z 1832 r. Po pożarze w 1937 roku została wiernie odtworzona.
Drugą świątynią w Schladming jest kościół ewangelicko-protestancki Piotra i Pawła. Według tablicy informacyjnej umieszczonej przy wejściu jest to największy kościół protestancki w Styrii.
Dziś nie mam zamiaru jechać zbyt długo po zapadnięciu zmroku. Dystans już przyzwoity, dlatego postanawiam, że w okolicy Radstadt kończę ten dzień.
Kościół w Radstadt
Nocny widok na Radstadt.
Dobrze zrobiłem zatrzymując się na noc wcześniej. Spokojnie rozbiłem biwak i przygotowałem kolację. Jednak tej nocy nie za bardzo się wyspałem. Co pewien czas budził mnie przelotnie padający deszcz… A może to świadomość, że już jutro dotrę do celu wyprawy?
Tyle udało się przejechać dnia czwartego…
Więcej zdjęć pod adresem:
https://plus.google.com/photos/117901767401578298989/albums/6053473535804758001
CDN…
-
Malgo Klapković
- Posty: 2477
- Rejestracja: 2013-07-06, 22:45
Day 5/8 - Grossglocknerstrasse 17.08.2014
Nastał dzień piąty wyprawy, dzień w którym planem jest dotrzeć do celu tej wyprawy. Celem tym była jedna z najbardziej malowniczych dróg w Austrii - Grossglocknerstrasse. Oczywiście pierwotnie miałem być u celu dzień wcześniej, ale może i dobrze, że miałem opóźnienie. Gdybym dotarł planowo to przejazd tą trasą byłaby mało przyjemny w pogodę jaka była dzień wcześniej.
Z rana oczywiście pada deszcz bo inaczej być nie może Bez śniadania ruszam w trasę. Im słońce wyżej tym pogoda robi się lepsza. To bardzo dobry prognostyk w perspektywie dzisiejszej trasy.
Hüttau
Początkowo trasa wiedzie przez mniejsze miejscowości. Później docieram do rzeki Salzach i po jej przekroczeniu skręcam na Bischofshofen. Miasto to przede wszystkim ośrodek narciarski i wypoczynkowy. Znajduje się tu kompleks skoczni narciarskich w tym najbardziej znana skocznia im. Paula Ausserleitnera, na której corocznie 6 stycznia kończy się Turniej Czterech Skoczni.
Przejeżdżam przez centrum. Robię również zakupy.
Za miastem robię przerwę na śniadanie, tym bardziej, że mój telefon domaga się prądu Całkowite naładowanie akumulatora zajmuje około 40 minut.
Podrzędnymi drogami docieram do St. Johann im Pongau. W między czasie pogoda robi się wręcz rewelacyjna.
Masyw Tennengebirge.
W St. Johann znajduje się wzmiankowany już w 924 roku kościół św. Jana. Ten obecny to rekonstrukcja po pożarze w XIX wieku.
W Sankt Johann mylę drogę. Zamiast jechać dalej wzdłuż rzeki Salzach, wspinam się ostro do góry w kierunku południowym. Zanim się zorientowałem zrobiłem kilka kilometrów. Później szybki powrót i jadę już we właściwym kierunku.
Taxenbach
Docieram do Hundsdorf. Tutaj dostrzegam pierwsze trzytysięczniki..., a w najwyższych partiach Wysokich Taurów świeży śnieg! Prognozy sprzed tygodnia sprawdziły się w 100 % Jak dobrze, że mam dzień spóźnienia
W Pichl odbijam na główną atrakcję tego wyjazdu - Grossglocknerstrasse. To najbardziej malownicza droga w Austrii. Jednak za przyjemność jej pokonania należy uiścić opłatę. Na szczęście nie dotyczy to rowerzystów
Początek podjazdu jest o niewielkim nachyleniu. Wiedzie przez dolinę Fuscher Tal. W dolinie usytuowane jest niewielkie miasto Fusch an der Großglocknerstraße. Dolina Fuscher stanowi północną część starego szlaku wiodącego przez Wysokie Taury. Już w średniowieczu wiódł tędy ważny szlak handlowy między Włochami i Niemcami. Dolina była dogodnym miejscem gdzie zatrzymywali się podróżni.
Fusch an der Großglocknerstraße
Za ostatnimi zabudowaniami jest dość stromy podjazd do Ferleiten gdzie znajduje się punkt poboru opłat.
I od tego miejsca zaczyna się już właściwy podjazd. Droga zaczyna się piąć stromo do góry. Przy drodze co kawałek są miejsca postojowe gdzie mogą się zatrzymać zmotoryzowani by podziwiać widoki. A te są bardzo fajne.
Gross Wiesbachhorn
Lansik oczywiście musiał być
Powoli, bez pośpiechu pokonuję zakręt za zakrętem.
Na wysokości 2260 m znajduje się muzeum fauny, flory i ekologii House "Alpine Naturschau"
Widać również już mój dzisiejszy cel - Edelweisspitze
Docieram na Fuschertörl 2428 m. Znajduje się tutaj duży parking obok restauracji Dr Franz Rehrl Haus.
Fuscher Lacke
Z Fuschertörl pozostaje ostatni najbardziej stromy odcinek podjazdu po bruku. Droga o nachyleniu 14 %, bardzo wąska i bardzo kręta. Na podjeździe okazuje się, że nie mogę jechać na najmniejszej tarczy z przodu bo nowy łańcuch się klinuje Pozostaje mi się męczyć na środkowej tarczy. Kilka razy się zatrzymuję by przepuścić jadące samochody bo nie ma za wiele miejsca by się minąć.
W końcu udaje się pokonać ten 1,5 kilometrowy odcinek i zdobywam szczyt ustanawiając swój rowerowy rekord wysokości
Na szczycie spory parking, schronisko i sklep z pamiątkami, który służy również jako taras widokowy. Z Edelweissspitze roztacza się wspaniały widok na ponad 30 trzytysięczników. Widoki niczego sobie
Później do schroniska na piwo i zjazd.
Jeszcze krótka przerwa na Fuschertörl bo właśnie wyłania się z chmur najwyższy szczyt Austrii - Grossglockner 3798 m. Na zbliżeniu widać alpinistów zdobywających szczyt
Na zjeździe zatrzymałem się jeszcze ze dwa razy na sesję foto. Później słonce schowało się za najwyższe szczyty i temperatura bardzo spadła.
Czas podjazdu z postojami wyniósł 5 godz. i 22 minuty. Natomiast zjazd w granicach 40 minut. Gdyby nie te samochody dałoby radę szybciej
Dziś pokonany dystans jest niewielki, ale jestem bardzo zadowolony bo pogoda szczególne dopisała Na noc zatrzymuję się w okolicy Lend. Mam nadzieję dotrzeć do domu w ciągu następnych trzech dni. Jednak będzie to wymagać pokonywania znacznie większych dystansów dziennych jak dotychczas.
Więcej kolorowych obrazków pod adresem:
http://plus.google.com/photos/117901767401578298989/albums/6054393792816191857
CDN...
Nastał dzień piąty wyprawy, dzień w którym planem jest dotrzeć do celu tej wyprawy. Celem tym była jedna z najbardziej malowniczych dróg w Austrii - Grossglocknerstrasse. Oczywiście pierwotnie miałem być u celu dzień wcześniej, ale może i dobrze, że miałem opóźnienie. Gdybym dotarł planowo to przejazd tą trasą byłaby mało przyjemny w pogodę jaka była dzień wcześniej.
Z rana oczywiście pada deszcz bo inaczej być nie może
Bez śniadania ruszam w trasę. Im słońce wyżej tym pogoda robi się lepsza. To bardzo dobry prognostyk w perspektywie dzisiejszej trasy.
Hüttau
Początkowo trasa wiedzie przez mniejsze miejscowości. Później docieram do rzeki Salzach i po jej przekroczeniu skręcam na Bischofshofen. Miasto to przede wszystkim ośrodek narciarski i wypoczynkowy. Znajduje się tu kompleks skoczni narciarskich w tym najbardziej znana skocznia im. Paula Ausserleitnera, na której corocznie 6 stycznia kończy się Turniej Czterech Skoczni.
Przejeżdżam przez centrum. Robię również zakupy.
Za miastem robię przerwę na śniadanie, tym bardziej, że mój telefon domaga się prądu
Całkowite naładowanie akumulatora zajmuje około 40 minut.
Podrzędnymi drogami docieram do St. Johann im Pongau. W między czasie pogoda robi się wręcz rewelacyjna.
Masyw Tennengebirge.
W St. Johann znajduje się wzmiankowany już w 924 roku kościół św. Jana. Ten obecny to rekonstrukcja po pożarze w XIX wieku.
W Sankt Johann mylę drogę. Zamiast jechać dalej wzdłuż rzeki Salzach, wspinam się ostro do góry w kierunku południowym. Zanim się zorientowałem zrobiłem kilka kilometrów. Później szybki powrót i jadę już we właściwym kierunku.
Taxenbach
Docieram do Hundsdorf. Tutaj dostrzegam pierwsze trzytysięczniki..., a w najwyższych partiach Wysokich Taurów świeży śnieg! Prognozy sprzed tygodnia sprawdziły się w 100 % Jak dobrze, że mam dzień spóźnienia
W Pichl odbijam na główną atrakcję tego wyjazdu - Grossglocknerstrasse. To najbardziej malownicza droga w Austrii. Jednak za przyjemność jej pokonania należy uiścić opłatę. Na szczęście nie dotyczy to rowerzystów
Początek podjazdu jest o niewielkim nachyleniu. Wiedzie przez dolinę Fuscher Tal. W dolinie usytuowane jest niewielkie miasto Fusch an der Großglocknerstraße. Dolina Fuscher stanowi północną część starego szlaku wiodącego przez Wysokie Taury. Już w średniowieczu wiódł tędy ważny szlak handlowy między Włochami i Niemcami. Dolina była dogodnym miejscem gdzie zatrzymywali się podróżni.
Fusch an der Großglocknerstraße
Za ostatnimi zabudowaniami jest dość stromy podjazd do Ferleiten gdzie znajduje się punkt poboru opłat.
I od tego miejsca zaczyna się już właściwy podjazd. Droga zaczyna się piąć stromo do góry. Przy drodze co kawałek są miejsca postojowe gdzie mogą się zatrzymać zmotoryzowani by podziwiać widoki. A te są bardzo fajne.
Gross Wiesbachhorn
Lansik oczywiście musiał być
Powoli, bez pośpiechu pokonuję zakręt za zakrętem.
Na wysokości 2260 m znajduje się muzeum fauny, flory i ekologii House "Alpine Naturschau"
Widać również już mój dzisiejszy cel - Edelweisspitze
Docieram na Fuschertörl 2428 m. Znajduje się tutaj duży parking obok restauracji Dr Franz Rehrl Haus.
Fuscher Lacke
Z Fuschertörl pozostaje ostatni najbardziej stromy odcinek podjazdu po bruku. Droga o nachyleniu 14 %, bardzo wąska i bardzo kręta. Na podjeździe okazuje się, że nie mogę jechać na najmniejszej tarczy z przodu bo nowy łańcuch się klinuje
Pozostaje mi się męczyć na środkowej tarczy. Kilka razy się zatrzymuję by przepuścić jadące samochody bo nie ma za wiele miejsca by się minąć.
W końcu udaje się pokonać ten 1,5 kilometrowy odcinek i zdobywam szczyt ustanawiając swój rowerowy rekord wysokości
Na szczycie spory parking, schronisko i sklep z pamiątkami, który służy również jako taras widokowy. Z Edelweissspitze roztacza się wspaniały widok na ponad 30 trzytysięczników. Widoki niczego sobie
Później do schroniska na piwo i zjazd.
Jeszcze krótka przerwa na Fuschertörl bo właśnie wyłania się z chmur najwyższy szczyt Austrii - Grossglockner 3798 m. Na zbliżeniu widać alpinistów zdobywających szczyt
Na zjeździe zatrzymałem się jeszcze ze dwa razy na sesję foto. Później słonce schowało się za najwyższe szczyty i temperatura bardzo spadła.
Czas podjazdu z postojami wyniósł 5 godz. i 22 minuty. Natomiast zjazd w granicach 40 minut. Gdyby nie te samochody dałoby radę szybciej
Dziś pokonany dystans jest niewielki, ale jestem bardzo zadowolony bo pogoda szczególne dopisała
Na noc zatrzymuję się w okolicy Lend. Mam nadzieję dotrzeć do domu w ciągu następnych trzech dni. Jednak będzie to wymagać pokonywania znacznie większych dystansów dziennych jak dotychczas.
Więcej kolorowych obrazków pod adresem:
http://plus.google.com/photos/117901767401578298989/albums/6054393792816191857
CDN...
Robert J pisze:a ja na tym odcinku zrobiłem sobie aż dwie przerwy na piwo
Widać, że i rower coś wypił
Robert J pisze:Lansik oczywiście musiał być
Ha, wiedziałam, że nie tylko ja się lansuję
Podziwiam Cię za jazdę w deszczu, bo znając siebie - mi by się nie chciało.
Zdjęcia z tęczą wymiatają.
"Kiedy świat się od ciebie odwraca, ty też musisz się od niego odwrócić."
Iva pisze:Widać, że i rower coś wypił
Dostał pozwolenie
Iva pisze:Ha, wiedziałam, że nie tylko ja się lansuję
Muszę być przecież chociaż na jednym zdjęciu bo inaczej nikt by mi nie uwierzył, że tam byłem
Iva pisze:Podziwiam Cię za jazdę w deszczu, bo znając siebie - mi by się nie chciało.
Znalazłem tym razem motywację by się nie zrazić do pogody. Na majówkę dałem za wygraną, więc teraz powiedziałem sobie, że nie odpuszczę
-
laynn
W podstawówce oglądaliśmy film o tej drodze (chyba), kręcony z auta. Na mnie zrobiło wrażenie, opowaidanie, jak to jeden autobus stracił hamulce i dwa czy trzy zakręty dał radę wziąć, jadąc w dół, niestety kolejnego już nie i podobno przeleciał kilkaset metrów i przywalił w jezdznie.
Jak już wspomniałem to było dawno, nie wiem ile w tym prawdy, ale widok miejsca (wgłębienia w asfalcie) do dziś pamiętam.
Jest to jedno miejsce z kilku, na które mam chrapkę tylko nie rowerem . Graty.
Jak już wspomniałem to było dawno, nie wiem ile w tym prawdy, ale widok miejsca (wgłębienia w asfalcie) do dziś pamiętam.
Jest to jedno miejsce z kilku, na które mam chrapkę tylko nie rowerem
. Graty.laynn pisze:Jest to jedno miejsce z kilku, na które mam chrapkę tylko nie rowerem
Rowerem w ładną pogodę to sama przyjemność i zero kosztów. Samochodem to koszt 34 euro za przyjemność przejazdu tą drogą
Miałem niestety już za mało czasu tamtego dnia by się wspiąć jeszcze na przełęcz Hochtor i podjechać pod lodowiec Pasterze, a ponoć warto. Przynajmniej mam teraz pretekst by tam jeszcze powrócić
-
TataOjciec
- Posty: 353
- Rejestracja: 2013-09-17, 14:26
- Lokalizacja: Z Blokowiska
Ale miałeś Chłopie fart pogodowy . Kolory mnie wgniatają w fotel . To Canon chyba ?
Czytałem kiedyś o tej trasie, kawał dobrego pedałowania i gratuluję rekordu.
. Kolory mnie wgniatają w fotel . To Canon chyba ?
Czytałem kiedyś o tej trasie, kawał dobrego pedałowania i gratuluję rekordu.
Ostatnio zmieniony 2014-09-08, 22:02 przez TataOjciec, łącznie zmieniany 1 raz.
TataOjciec pisze:Ale miałeś Chłopie fart pogodowy
Wiem
TataOjciec pisze:Kolory mnie wgniatają w fotel
Filtr polaryzacyjny + podciągnięty kontrast.
TataOjciec pisze:To Canon chyba ?
Nikon
TataOjciec pisze:Czytałem kiedyś o tej trasie, kawał dobrego pedałowania i gratuluję rekordu.
Dzięki. W przyszłym roku znowu się poprawię
Rowerzystów spotkałem bardzo wielu. Cała trasa ma 50 km, więc faktycznie sporo do kręcenia.
-
TataOjciec
- Posty: 353
- Rejestracja: 2013-09-17, 14:26
- Lokalizacja: Z Blokowiska