Góry Bez Granic

Ja tam dużo nie będe mówił bo wiele już zostało powiedziane, zdj lepszych nie znajdę. Powiem tylko tyle, było ciężko ale też wesoło ja na pewno będe wspominał miło wycieczkę (może poza spalonymi nogami i zejsciem z Gronia )

Witaj młodzieńcze

Dawid pisze:będe wspominał miło wycieczkę (może poza spalonymi nogami i zejsciem z Gronia)

Nie narzekaj na to zejście. Wyobraź sobie, że mogłoby być trochę błotka, tak jak mieliśmy z rana. Wiesz co by się tam wtedy działo?

Dawid pisze:Ja tam dużo nie będe mówił bo wiele już zostało powiedziane

Ale póki co nikt nie podzielił się z ogółem dwoma teoriami, kim Ty jesteś dla Adriana Nie obawiaj się. My tu na forum jesteśmy dyskretni

Widziałem was będąc akurat na Zapolance i nawet było słychać jak sapiecie ...

sprocket73 pisze:Witaj młodzieńcze

Dawid pisze:będe wspominał miło wycieczkę (może poza spalonymi nogami i zejsciem z Gronia)

Nie narzekaj na to zejście. Wyobraź sobie, że mogłoby być trochę błotka, tak jak mieliśmy z rana. Wiesz co by się tam wtedy działo?

Dawid pisze:Ja tam dużo nie będe mówił bo wiele już zostało powiedziane

Ale póki co nikt nie podzielił się z ogółem dwoma teoriami, kim Ty jesteś dla Adriana Nie obawiaj się. My tu na forum jesteśmy dyskretni

Znalazłem tekst

Idę z młodym i odważnym kolegą, a on na bank będzie chciał iść 😉

Adrian - zinterpretowałem to że zabierasz dwie osoby:
1) młodego - w domyśle syna
2) odważnego kolegę

Właśnie. Teraz pytanie, skoro miały jechać dwie osoby, a pojechała jedna... Którą z nich jest Dawid, jeśli weźmiemy pod uwagę, że doszukaliśmy się sporo podobieństw.

Teraz jak się zastanawiam dlaczego rozbiłem to na dwie osoby. Po prostu moja podświadomość buntowała się przeciwko temu, że dojrzały, przyprószony siwizną mężczyzna ma młodego i ładnego kolegę, z którym wspólnie przeżywa górskie uniesienia...

Świnie, nie bawię się z wami!

Strzelisz foszka?

sprocket73 pisze:Strzelisz foszka?

Już strzeliłem

Forum się wykrusza …

Aż strach iść z Wami w teren …

Zapomniałem wspomnieć o bardzo ważnej rzeczy.

Otóż... Schodziliśmy z Sokolie. Poszedłem pierwszy. I tak ścieżka kluczy wśród skałek, w skarłowacianym lesie. No i znalazłem taki skalny tunel. Długi na trzy, może cztery metry, to znaczy tyle widziałem, bo możlwie, że był dłuższy. praktycznie pionowy. Miał na pewno co najmniej 70 stopni przechyłu. Wlot był zarośnięty krzaczorami, a z drugiej strony za bardzo nie było widać, bo gdy stanąłem na skałce, to widziałem jedynie trawki dobre dziesięć metrow niżej. Średnica w najwęższym widocznym miejscu miała tak na oko ze czterdzieści centymetrów.

Oho!

Wpadłem na szatański pomysł, żeby Sprocketowi dopiec.

Akurat zza skałek wyłoniła się Małgosia.

- Gośka, patrz, co znalazłem dla Waszego psa, pionowy tunel! - niby od niechcenia rzuciłem w stronę Ukochanej Sprocketa.

Gosia popatrzyła na mnie, na dziurę w ziemi i także tak jakby od niechcenia burkęła:
- Nie ma problemu...


Po czym wskazała Tobiemu tunel, a ten przeczołgał się nim w dół (przypomnę, że był prawie pionowy), wybiegł zadowolony na trawkach poniżej, a na ten moment przyszedł Witek i rozkazał Tobiemu wrócić tą samą drogą, co też czworonóg uczynił.

Potem państwo Sprocket oddalili się a ja zbierałem swoje zęby z trawy, bo szczęka mi odpadła do samej ziemi...

Aparat był skierowany pionowo w dół.

Wprawdzie na psach się nie znam, a różne wędrówki permanentnie obniżają ich notowania w moich oczach, ale słyszałem, że jeśli pies słucha swego pana czy pani, to jest dobrze ułożony!

Jakby tam płynęła woda, to mógłby być większy problem

Trasa świetna, dała pewnie trochę po tyłkach ale dla takich widoków ...

Bardzo przyjemnie czyta się fotorelacje w opisem na zdjęciach. Oby takich więcej