27-31 sierpnia 2019
Ostatnio coś nie mam chęci do pisania relacji z wędrówek, jednak zmuszam się i w końcu one powstają choć po długim czasie. Końcówkę sierpnia postanawiamy spędzić w Beskidach bo przecież jeszcze nie za dobrze znam te piękne góry. Myślimy myślimy, gdzie by tu jechać, może Gorce, Beskid Wyspowy? Wszędzie pięknie, ale w końcu pada na Beskid Żywiecki i miejsca w których jeszcze nigdy nie byłem… no prawie
, bo za Babią Górą reszta miejsc była dla mnie nieznana.
Beskid Żywiecki: to drugie co do wysokości pasmo górskie w Polsce po Tatrach. Nad pasmem dominuje królowa polskich Beskidów – Babia Góra – 1725 m. Krajobraz tego Beskidu zachwyca, niżej szczyty pokryte są lasami, wyżej las ustępuje i pojawiają się rozległe hale z pięknymi widokami. Zaś najwyższe szczyty są już nagie i skaliste, a strome północne stoki posiadają rumowiska skalne.
Dzień I: (27.08): Przyjazd, krótka wycieczka po okolicy Korbielowa.
Za bazę wypadową obieramy Korbielów, tym razem mój wyjazd nie jest typu „z plecakiem od schroniska do schroniska”. Korbielów to miejscowość położona w dolinie rzeki Glinna u podnóża Pilska. Zimą to znany ośrodek narciarski, latem jest tu znacznie spokojniej. Po południu ruszamy na krótką trasę w góry. Jest gorąco, kręcą się ciemne chmury, burza jakby wisi gdzieś w powietrzu. Wybieramy żółty szlak, dość stromo, ale krótko wspinamy się na Łabysówkę (904 m), dalej przez pierwsze polany z widokami i drewnianymi bacówkami schodzimy do Sopotni Wielkiej.
Grzmi i chmurzy się, jednak chmury nie idą w naszym kierunku. Idziemy do wodospadu w Sopotni. To najwyższy wodospad w Beskidach, ma około 12 m wysokości Jest rzadkim rodzajem wodospadu kataklinalnego, w którym warstwy skał opadają stromo, w tym samym kierunku, co bieg wody.
Chwilę tutaj odpoczywamy a następnie tą samą trasą wchodzimy znów na Łabysówkę. Żeby jednak nie było nudno, zmieniamy kolor szlaku na niebieski. Na Polanie Piekło postanawiamy odpocząć. Siedzimy, leżymy i podziwiamy piękne widoki po Babią Górę, planujemy też trasy na kolejne dni. Następnie niebieskim szlakiem schodzimy do Korbielowa.
Trasa krótka, ale zakończona w porę, bo rozpętała się silna burza…
Długość: 11 km.
Dzień II (28.08) Korbielów – Hala Miziowa - Pilsko - Hala Rysianka - Korbielów
Dziś mamy już znacznie dłuższy dzień na wędrówkę więc chcemy wykorzystać go na maksa. Rano ruszamy z Korbielowa żółtym szlakiem na Pilsko, stromo wspinamy się na Halę Miziową, na której znajduje się schronisko PTTK. Położone na wysokości 1274 m schronisko powstało w 1930 r. choć już na początku XX w. szykowano się do budowy, ale plany pokrzyżowała II wojna. Drewniany obiekt w architekturze góralskiej z werandą służył turystom do 1953 r. kiedy to wyremontowany po II wojnie budynek spłonął. W ocalałej zabudowie gospodarczej urządzono nowe schronisko, które służyło do 2003 r. W 1989 r. ruszyła budowa nowego schroniska, znanego nam dziś, które zostało otwarte w 2003 r. Stare prowizoryczne schronisko spłonęło w 2018 r. Obecny obiekt jest bardzo duży, nie ma klimatu górskiego schroniska, wygląda raczej jak hotel.
Długo w nim nie zabawiamy, wychodzimy na zewnątrz, siadamy na trawie i z hali podziwiamy piękne widoki na okoliczne góry z dominującą Babią Górą.
Teraz rozpoczynamy bardzo strome podejście, idziemy trasami narciarskimi na przełaj w górę za sobą w dole zostawiamy Halę Miziową. Ciągle mamy widoki. W końcu osiągamy najwyższy punkt Pilska po polskiej stronie (1534 m), sam wierzchołek Pilska (1557 m) znajduje się już po słowackiej stronie, wędrujemy na niego pośród kosodrzewiny.
Pilsko jest drugim co do wysokości szczytem w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się tutaj krzyż oraz ołtarz polowy, jest też kilka kopców kamieni. Wierzchołek oferuje piękne i rozległe widoki. Nam tego dnia widoczność nie dopisywała, nie zobaczyliśmy nawet Tatr. Dość długo odpoczywamy na Pilsku, natrętne osy, które lecą do naszego jedzenia bardzo denerwują… w końcu jedna żądli mnie w nogę.
W końcu ruszamy, postanawiamy powędrować teraz w kierunku zachodnim, najpierw niebieskim szlakiem granicznym, następnie Głównym Szlakiem Beskidzkim stromo schodzimy z Pilska na Halę Cudzichową. Na hali znajduje się drewniany szałas z miejscami na nocleg. Piękne, widokowe miejsce, niestety trochę zaśmiecone…
Dalej wzdłuż granicy przez Brts lasem bez widoków podążamy na Halę Rysianka ze schroniskiem PTTK. Schronisko zostało zbudowane 1936 r. Na początku miało być domem mieszkalnym, ale ostatecznie stało się schroniskiem Tatrzańskiego Towarzystwa Narciarzy. W trakcie II wojny światowej służyło żołnierzom niemieckim. W 1947 r. schronisko ponownie zostało otwarte. Położenie obiektu na rozległej hali daje schronisku piękne widoki po Małą Fatrę i Tatry. Miejsce mi się podoba i z pewnością wrócę tu kiedyś, najlepiej na nocleg.
Z Hali Rysianka prawie tym samym śladem wracamy na Halę Miziową, tu gdzieś zastaje nas zachód słońca.
Z Hali Miziowej zielonym szlakiem pod wyciągiem schodzimy do Korbielowa a tam w sierpniu nadal wiszą dekoracje świąteczne
Dystans dnia 32 km
CDN...
dla mnie było łóżko za krótkie 
Dystans 15 km
