O tym, jak nas zwiało z Tarnicy

[ceper]

Sebastianie, po cóż Ci garderoba przeciwdeszczowa? Lepsze bluza i rybaczki, bo co wleci, to zaraz wyleci i wiaterek osuszy.
Tak fatalnej pogody to nigdy nie miałem w Bieszczadach. Raz zimą przy Haliczu duło strasznie i po twarzy kawałkami lodu rąbało, ale na Tarnicy względnie cisza była. W lipcu z Tarnicy po wschodzie słońca zbiegałem z synem przed okropną chmurą. Bojący deszczu to ja nie jestem, bo tylko śmierci głodowej się boję, więc w mig na śniadanko do znanego obiektu PTTK w UG (auto w Wołosatem gratis).

[Sebastian]

mnie urzekły tereny Beskidu Niskiego za Duklą, gdzie w zasadzie skończyła się cywilizacja i jechaliśmy przez łagodnie pofalowane wzgórza z nielicznymi domostwami po drodze.

To nie kusilo zeby odpuscic Bieszczady i zostac tam?

Nie

[Wiolcia]

Zajazd pod Połoniną, za mostem po prawej?

[gar]

Ona była w okolicy centrum, po prawej stronie jadąc w górę wsi ale jeszcze przez głównym przystankiem PKS. Budynek duży, piętrowy i w nim była knajpa. Miała taki całkiem normalny, prosty wystrój, drewniane stoliki i działała przez lata.
Mgliste wspomnienia, bo to daaawno temu było. Teraz przejechałem googlami przez wieś i możliwe, że to Zajazd pod Połoniną , a przynajmniej to jedyny budynek, który mi się skojarzył.

To chyba rzeczywiście jest to.