Nie ważne gdzie... ważne z kim :)

[marekw]

Byłem kilka razy na zawodach psich zaprzęgów i bardzo mi się podobało.Największe wrażenie robią zaprzęgi złożone z 6 i więcej psów.Początkiem lutego takie zawody odbędą się w Zawoi.

[Piotrek]

A to taka ciekawostka - jak konie ciągną wóz z ludźmi do Morskiego Oka to jest fuj i be, i nie ludzkie, a jak psy ciągną ludzi na saniach to zajebiście...

Taki żarcik

Organizatorzy, jak widzę, poważnie podeszli do sprawy przepisów i psy w lesie były na uwięzi. I bardzo dobrze. Szkoda piesków, bo gdyby tak przypadkiem luzem biegający po lesie pies natrafił na dziki z młodymi.... szkoda pieska.

[sprocket73]

Dziki z młodymi częściej widuję w okolicach ludzkich osiedli niż w lesie i zapewniam, że one nie żywią się pieskami
Natomiast co do imprezy? Niestety były tam psy, które spuszczone ze smyczy prawdopodobnie nie umiałyby się zachować, widać, że były agresywne. Nie wszyscy ludzie mają grzeczne pieski.

[Sebastian]

Mam tej zimy niesamowitego pecha do okien pogodowych. Co się trafia, to ja muszę być w pracy. Mam nadzieję, że jeszcze będzie okazja, bo zaczynam mieć wkurwa jak oglądam zimowe fotki Sprocketa73.

[sprocket73]

A co do najbliższego poniedziałku. Gdzie byś miał największego wkurwa jakbym pojechał?

[Piotrek]

.....i zapewniam, że one nie żywią się pieskami

Ludźmi też się nie żywią ale potrafią poturbować gdy "mamuśka" uzna że jest się zagrożeniem dla młodych.

[sprocket73]

Kolejne okno pogodowe i ostatni dzień urlopu w tym roku!
Cel - Babia Góra. Podobno to nudna góra, ale ja często mam na niej jakieś atrakcje
O 7 meldujemy się w Slanej Vodzie i robimy obowiązkową fotkę na ławeczce. Oprócz nas na parkingu jedno auto.



Witają nas mieszkańcy Babiej Góry.



Wyruszamy. Jest lekki mrozik. Śnieg wytopiony, brudny jak na wiosnę.



Na Babiej widać amatorów wschodu słońca.



Wkrótce my też mamy wschód.



Momentalnie robi się ciepło. Ruszamy w górę.



Szlak na Babią początkowo jest dość nudny. Idzie się stromo przez las. Wkrótce pojawiają się widoki. Pilsko.



Chocz.



Mała Fatra.



Magura Orawska, za nią Prosieczne i Niżne Tatry.



Idziemy dalej. Pora odpocząć. Tobi nie odpoczywa.



Po wyjściu na dach mina zadowolona.



Nabieramy wysokości, a za plecami wciąż cudne widoki.



Szlak jest przedeptany. Wąska ścieżka, ale idzie się dobrze.



Wyżej pojawiają się w końcu drzewa oblepione trochę śniegiem.



Zaczyna wiać. Najpierw delikatnie, ale postanawiamy przygotować się w ostatniej chatce na większe podmuchy.



Taka kolekcja obrazów w środku. Można pomodlić się w intencji udanego szczytowania.



Powyżej chatki, gdzieś na wysokości 1650 metrów, uderza w nas wiatr, choć na prognozach go nie było.



Ukochana zakazuje robić zdjęcia jak walczy z wiatrem, więc idę sobie powoli w górę i robię widoczki.



Dochodzę na szczyt. Wieje konkretnie. Ukochana daleko w tyle. Najpierw myślałem, że unika zdjęć i chce być daleko za mną. Potem zacząłem podejrzewać, że ma jakieś kryzysy.
Wiatr jest porywisty i porywa Tobiego. Czasem go przesuwa o parę metrów. Nie ma mowy o zapozowaniu na słupku, albo na murku.



Zaczynam się wychładzać i niecierpliwić. Gdzie Ukochana? Zerkam w jej stronę, niby idzie, niby jest blisko, a jakby stała w miejscu. Walczy.



Próbuję cokolwiek sfotografować. Wiatr mną miota. Jedynie przy samym murku można zaznać chwili spokoju. Siedzę chwilę, a potem znowu patrze gdzie Ukochana. Nie ma jej. Czyżby się wróciła? A może ją zwiało? Ruszam więc z akcją ratowniczą.



Jest, znalazła się. Leży pod ołtarzem papieskim i ma problemy z oddychaniem, z powodu zbyt silnego wiatru. Biorę ją pod rękę i jakoś próbujemy dostać się pod murek, gdzie można chwilę odpocząć i nabrać sił. Prawdę mówiąc przez chwilę myślałem, że już odejdzie z tego świata spełniając moje marzenie o śmierci w górach, ale szybko jej się poprawiło



Następnie schodzimy niżej, ale już trzymając się razem w nadziei, że jakimś cudem wiatr będzie mniejszy. I tak jest. Dosłownie kilkadziesiąt metrów obniżenia wysokości i warunki są zupełnie inne. Wracają humory.



Tobi znalazł patyka i aportuje na Babiej



Lodowa pustynia. Warunki idealne na raczki.



Schodzimy na przełęcz.



A na przełęczy powietrze stoi w miejscu, nie ma najmniejszego podmuchu.



Idziemy na Małą Babią.



A nad Babią pojawiła się Gwiazda Śmierci.



Ścieżka na Małą Babią wije się miedzy kosówką jak wąż. Widać, że ktoś tu bardzo walczył i zapadał się co krok. Pięknie jest, ale mam obawy czy zejście z Małej na słowacką stronę będzie przetarte.



Na szczęście jest. Nie jakoś mocno, ale widać ślad. Jesteśmy uratowani.



Jeszcze rzut okiem na Taterki.



I schodzimy w las. Gdzie śnieg jest już mokry i zapadający się.



Tobi ćwiczy do samego końca. Ciężko wskoczyć na pieniek zimą, nie ma się jak wybić. Sytuacja wygląda kiepawo, ale jakimś cudem z tej pozycji zdołał się podciągnąć na górę.



Wycieczka była dość ciężka, ale daliśmy radę

[Adrian]

Zdjęcie Toniego na wietrze oddaje moc podmuchów, jak to na Babiej w sumie nigdy nie wiadomo czego się spodziewać

Więc ta nudna góra, znowu nie była nudna, a nawet mogła się okazać śmiertelną pułapką!

Dobrze że wszystko się dobrze skończyło

[laynn]

A tam, Babia + Witek = przygoda. Jak w Himalajach. Czytałem z rumieńcami na twarzy i ściskałem kciuki jak akcję na Brod Piku.

[Piotrek]

Nigdy na Babią od tej strony nie szedłem, a zazwyczaj ludzie chwalą trasę....

No ale z tym wiatrem to średnio ciekawie. Fajnie się czyta ale na żywca to musiało być średnio przyjemne

[sprocket73]

jak to na Babiej w sumie nigdy nie wiadomo czego się spodziewać

Babia ma swoje kaprysy i wymyka się prognozom

Czytałem z rumieńcami na twarzy i ściskałem kciuki

Żałuj, że Ukochana ocenzurowała pierwotną wersję relacji, gdzie skupiałem się na opisie jej stanu. Uznała, że nikogo nie będzie to interesować

a zazwyczaj ludzie chwalą trasę

U nas od Markowej też idziesz stromo w górę przez las. Różnica polega na tym, że os słowackiej strony masz południowy stok, więc zimą idziesz w słońcu i jest dużo miejsc widokowych z piękną panoramą na południe.

[laynn]

Nigdy na Babią od tej strony nie szedłem

Oj tam, przekaż Ukochanej, że na pewno kilka osób
No to mamy plan na 24ty. Wejść na Babią od tej strony - ja to jeszcze kiedyś wchodziłem, nawet 2x, w dzień i w nocy zielonym szlakiem od Stańcowej - bardzo fajne wejście, szczególnie po wyjściu z lasu.

Żałuj

Żałuje - pozdrów ją ode mnie

[marekw]

Ładnie mieliście,choć i ja dziś na Małej nie narzekałem.Brakuje tylko oblepionych drzew.Ale może jeszcze zima przyjdzie.

[sprocket73]

Ale może jeszcze zima przyjdzie.

Ostatniej zimy wycieczki w śniegu miałem w dniach 25 styczeń - 15 luty.
Czyli można założyć, że zima jeszcze przed nami

[Piotrek]

a zazwyczaj ludzie chwalą trasę

U nas od Markowej też idziesz stromo w górę przez las. Różnica polega na tym, że os słowackiej strony masz południowy stok, więc zimą idziesz w słońcu i jest dużo miejsc widokowych z piękną panoramą na południe.

No właśnie takie mam wrażenie widując różne relacje z tej trasy, że jest bardziej widokowa niż trasy z Zawoi.
Zdarzyło mi się kiedyś z dzieciakami zrobić spacer ze Slanej Wody u podnóża Babiej, można pętlę zrobić ładną ale to bardziej spacer po płaskim niż wycieczka w góry