Wieczorem spakowałem cały sprzęt fotograficzny do plecaka, rano wstałem ciemną nocą i pojechałem na rowerze pod Kopiec. Zameldowałem się tam o 5:30, niebo na wschodzie powoli zaczynało się zaczerwieniać (wschód słońca o 6:15).
W każdy wtorek po Wielkanocy odbywa się pod Kopcem Krakusa tradycyjny festyn, zwany Rękawką, rano już stały samochody i trwało rozstawianie straganów.
Z Kopca Krakusa pięknie widać (o ile nie ma smogu) cały Kraków, przy dobrej widoczności widać również góry położone na południe od Krakowa, zza wierzchołków niższych pasm wyłania się Mogielica i Tatry, bardzo dobrze widać też Babią Górę. Trochę pechowo w widoku na wschodnią stronę dominuje industrialny krajobraz Elektrociepłowni w Łęgu i i Huty ArcelorMittal (dawniej im. Sendzimira, jeszcze dawniej im. Lenina), ale z drugiej strony tym dymiącym kominom na tle wschodzącego słońca trudno odmówić specyficznego uroku.
Niestety, nadzieje na czyste powietrze okazały się płonne, pomimo mocnego wiatru dzień wcześniej nad Krakowem i dalej na północ unosiła się bura powłoka szkodliwych substancji. Nie był to smog tak silny jak rok temu, gdy byłem na Kopcu Krakusa w styczniowy poranek, a widok był lekko apokaliptyczny,
ale jednak daleko było do czystego powietrza. Na szczęście w stronę południa nic w powietrzu nie blokowało widoczności. Generalnie pomimo tych smogowych niespodzianek poranek był cudowny, niebo było pełne faktur i kolorów od głębokiego granatu po płonącą czerwień.
przed wschodem słońca
księżyc na zachodzie
jak w "Blade Runner 2049"
niebo nad górami
inni obserwatorzy wschodu słońca
ognie nad Krakowem
Babia Góra o wschodzie słońca
chmurki nad Krakowem
Dwie godziny na Kopcu minęły jak z bicza strzelił, na zegarku 7:30, trzeba było się zbierać do pracy. Piękny taki początek dnia!
Sebastian Słota
sebastianslota.blogspot.com
